نمک در طب سنتی
نمک از منظر طب سنتی دارای مزاج گرم و خشک است. 
از مُصلح‌های نمک نیز می‌توان به این موارد اشاره کرد: روغن بادام، آویشن و گوشت حیوان جوان. نمک دارای ویژگی‌های مهمی است: قابض، مُسهل بلغم و سودا و صفرا، خشک‌کننده و اشتهاآور.علاوه بر این، توانایی‌های مهم دیگری نیز در نمک وجود دارند که اهمیت آن را چند برابر می‌کنند:
دفع‌کننده رطوبت لزج، دفع‌کننده عفونت اخلاط، بازکننده انسداد کبد و طحال، شفاف‌کننده پوست صورت. نمک به‌عنوان مُصلح غذاهای سرد و نیکوکننده طعم غذا و سبزی‌ها و حبوبات گس بی‌مزه و ترشی‌ها و گوشت و امثال آن شناخته می‌شود. البته نباید فراموش کرد که هیچ کدام از این فواید، نمی‌توانند استفاده زیاد از نمک را توجیه کنند. زیاده‌روی در مصرف نمک باعث ایجاد انسداد، مشکلات پوستی، تولید سودا و لاغری بدن می‌گردد.
امروزه محققان به این نتیجه رسیده‌اند که استفاده طولانی‌مدت از نمک یُدداد در کنار خواصی که دارد، باعث بروز مشکلاتی از جمله بالا رفتن سطح آنتی‌بادی‌های تیرویید و تیروتوکسیکوز می‌شود.